Wręcz przeciwnie – rozbiją go do końca. Zamiast tego wysłuchaj go. Postaraj się dać mu czas na przedstawienie jego wersji wydarzeń i powodów, które do nich doprowadziły. Moje doświadczenie terapeutyczne i życiowe jednoznacznie wskazuje na to, ze tylko takie podejście do kryzysu zdrady w związku daje szanse na jego uratowanie. Co zrobić, jeśli współmałżonek ukrywa alkohol? Kiedy zastanawiasz się, jak poradzić sobie z mężem, który ukrywa alkoholizm, pamiętaj, że nadużywanie alkoholu jest chorobą przewlekłą. Choć może to być trudne, staraj się nie denerwować, gdy odkryjesz jego tajemnice. Pomocna może być szczera rozmowa. KROK 2: Gdy już przelałeś 5 zł na konto znajdujące się na 1. miejscu listy (wraz z Tą dodatkową notką -> TO BARDZO WAŻNE!!!), następna rzeczą, która musisz zrobić, to zrobić kopię tej strony (tekstu na niej zawartego), później konto nr 1 skasuj, a na dole (na 5. miejscu) dopisz numer swojego konta, przesuwając konta nr 2, 3 1. Dowiedz się, dlaczego twój partner kłamie. Dowiedzenie się, dlaczego twój partner kłamie, to pierwszy krok, jaki możesz podjąć, aby rozwiązać problem i przywrócić zaufanie. Powodem jest to, że kłamstwa są często używane jako narzędzie do ukrywania postrzeganych problemów, które mogą być związane z dyskomfortem. Kłamstwa nastolatków mogą wskazywać, że młoda osoba nie odnalazła jeszcze swojej drogi w życiu, a oszukiwanie pozwala im odnaleźć chwilową tożsamość. Podkreślmy, że skróty, jakie zapewniają kłamstwa, wydają się często najprostszym sposobem na wyjście z niewygodnej sytuacji. Jednak są niezwykle efemeryczne, przez co mogą Także śmierć jednego z małżonków nie rozwiązuje kwestii długu. Jeśli mąż albo żona decyduje się na przyjęcie całego spadku bądź jego części, wówczas musi wziąć na siebie także długi. Długi współmałżonka nie przepadają w wyniku rozwodu. Także w przypadku, gdy mąż albo żona prowadzi firmę, może dojść do Ale teraz mój mąż potrafi mnie bić i to nie jest ze uderzy mnie raz to jest seria uderzeń. Wyzywa że jestem kurwa szmatką itp. Mamy 9 miesięczna córkę. Nie wiem co zrobić boję się odejść bo jego rodzina ma dużo pieniędzy boję się że w sadzie odbiorą mi córeczkę która jest moim całym światem. zQEaV. Witam serdecznie, Jednym z objawów choroby alkoholowej jest zaprzeczanie problemowi, również przed sobą samym. Picie jest przyjemne i dopóki pozornie wszystko jest w porządku, to picie trwa nadal. Alkoholik często pije, dopóki nie zderzy się z konsekwencjami swojego nałogu: nie straci pracy, żony, środków utrzymania, zdrowia. Rozmowy, napominanie, zwłaszcza wobec osoby będącej pod wpływem alkoholu, nie przynoszą z reguły żadnego efektu. Może Pani spróbować uzyskać wsparcie i zrozumienie w rodzinie partnera, jednak często się zdarza, że sami są uwikłani w jego chorobę, nie potrafią spojrzeć obiektywnie Najlepiej jest, gdy rodzina może zająć wspólne stanowisko wobec osoby uzależnionej. Osobom będącym w związku z uzależnionym partnerem zaleca się przede wszystkim wyznaczenie granic. Najlepiej postawić konkretne warunki: rozważyć odejście, separację. Tego typu decyzje są bardzo trudne dla partnerki osoby uzależnionej- alkoholizm męża i związane z nim specyficzne problemy wywierają silny wpływ na Panią, Uzależniony partner może wywoływać poczucie winy, odpowiedzialności, na przemian: poniżać i zapewniać o swojej miłości do rodziny, oszukiwać siebie i innych. Rozwikłanie tego kłębka, często sprzecznych i silnych emocji, jakie wywołuje mąż- bywa bardzo trudne, pomaga w tym psychoterapia. Dlatego przede wszystkim polecam wizytę w najbliższej poradni leczenia uzależnień. W takiej poradni jest prowadzone leczenie nie tylko osób uzależnionych, ale i rodzin i partnerów alkoholików. Zostanie tam Pani objęta opieką psychologiczną oraz, w razie potrzeby, psychiatryczną. Ponadto, polecam Pani grupy wsparcia dla rodzin i bliskich osób uzależnionych (Al-Anon). Proszę skorzystać z informacji poniżej: Serdecznie pozdrawiam 8 paź 19 14:00 aktualizacja 8 paź 19 14:27 Kłamiemy niemal w każdych okolicznościach. Gdy chcemy coś zyskać, komuś zaszkodzić, ukryć swój niecny czyn. Kłamiemy dla zabawy lub aby ochronić siebie albo bliskie nam osoby w nieprzyjemnych sytuacjach. Czasem kłamiemy też by nie zranić uczuć kogoś, na kim nam zależy, ponieważ prawda może być boleśniejsza niż kłamstwo. Nie istnieje człowiek, który nigdy w życiu nie skłamał. Jak rozpoznać, kiedy ktoś kłamie? Poznajcie dziewięć sygnałów, które zdradzają kłamcę. 9 Zobacz galerię Shutterstock Kłamstwo to stres Świadome kłamstwo wywołuje w mózgu reakcję stresową, która objawia się zmianami fizycznymi. Podwyższa się ciśnienie krwi, przyspiesza oddech, drży głos. Kłamiący zaczyna się pocić, wilgotnieją mu ręce. Do twarzy zaczyna mu spływać więcej krwi. Nieświadomie stosuje gesty, które doświadczony obserwator szybko zauważy i na tej podstawie odkryje, że jego rozmówca kłamie. Czy trudno zdemaskować kłamstwo, kiedy teoretycznie znamy sposoby, jak je udowodnić? Kto odkryje kłamstwo Na amerykańskim uniwersytecie w San Francisco naukowcy przeprowadzili badanie umiejętności demaskowania kłamstwa na grupie 13 tys. ochotników. "Okazało się, że zaledwie 31 osób potrafiło zawsze wykryć oszustwo – bez względu na to, czy chodziło o myśli, emocje czy uczynki" – opisuje Maureen O'Sullivan, psycholog prowadząca badania. W innych testach ludzie, którzy mieli odkryć kłamstwo, pomyślnie demaskowali oszustwa w 57 proc. Biorąc pod uwagę to, że mamy są dwie możliwości (prawda lub fałsz), 50 proc. to wynik odpowiedzi przypadkowych. Co robi człowiek, który kłamie? 1/9 Często przełyka Shutterstock Ludzie, którzy świadomie nie mówią prawdy, o wiele częściej przełykają ślinę. Odkryli to w 1996 roku psychologowie z uniwersytetu w amerykańskim Portsmouth, którzy obserwowali zachowania niewerbalne (mowę ciała) osób kłamiących. Specjaliści przypuszczają, że jest to wynik podwyższonego stresu, który odczuwa kłamiący. Mięśnie wokół przełyku zaciskają się, a to zmusza człowieka do częstszego przełykania. 2/9 Oblizuje usta Agencja BE&W Ciągłe oblizywanie ust świadczy o nerwowości i wskazuje na możliwość kłamania. Według naukowców jest to kolejny wynik stresu, przy którym spada produkcja śliny. Kłamca ma uczucie suchych ust i podświadomie oblizuje je lub gryzie. Uwaga – człowiek oblizuje wargi również, gdy patrzy na jedzenie, kiedy chce mu się pić lub pragnie kogoś uwieść. 3/9 Czerwieni się lub blednie Shutterstock Nagłe zaczerwienienie lub blednięcie twarzy naszego rozmówcy może wskazywać na to, że mamy do czynienia z kłamcą. Również w tym przypadku wynika to ze stresu, który wpływa na zmiany ukrwienia twarzy. W ten sposób można łatwo wykryć kłamstwo, oczywiście jeśli nie natrafimy na tzw. błąd Otella. Tak określa się sytuację, w której niewinna osoba boi się, że nikt jej nie uwierzy, chociaż mówi prawdę. 4/9 Zmienia mu się głos Brazhyk / Shutterstock Nerwowość podczas kłamania sprawia, że kłamcy zaczyna drżeć głos. Wyniki komputerowej analizy głosu opublikowane w 2007 wykazały, że zwłaszcza u kłamiących kobiet zmienia się wysokość głosu. Jeśli kobieta świadomie kłamie, mówi wyższym tonem niż w normalnych warunkach. Badania opublikowane w 1997 roku wykazały natomiast, że ludzie podczas kłamania często dostają lekkiej zadyszki. 5/9 Chowa ręce Tolikoff Photography / Shutterstock Gestykulowanie również zdradza nerwowość i stres. Trudno też nad tym zapanować, dlatego kłamcy często podświadomie chowają ręce za plecy albo krzyżują je przed sobą. Człowiek musi jednak bardzo się natrudzić, aby wytrzymać w tej nienaturalnej pozycji. Kolejnym przejawem kłamania jest gryzienie palców lub obgryzanie paznokci. 6/9 Ucieka wzrokiem Shutterstock To chyba najbardziej zauważalny przejaw kłamania. Według badań szwajcarskiego psychologa Klausa Scherera z 2003 roku większość ludzi nie jest w stanie utrzymać kontaktu wzrokowego podczas kłamania. W normalnej sytuacji ludzie patrzą sobie w oczy przez około połowę czasu rozmowy. Jeśli świadomie kłamią, czas kontaktu wzrokowego zmniejsza się dwukrotnie. 7/9 Pokasłuje, odchrząkuje chombosan / Shutterstock Kłamca nieustannie pokasłuje i odchrząkuje. W ten sposób podświadomie maskuje zdenerwowanie z powodu kłamania. Stara się również zyskać czas na wymyślenie szczegółów opowiadanej nieprawdziwej historii poprzez częstsze stosowanie przerywników wypełniających zdania ("ehm', "hmmm", "eee" itp.). Oczywiście, przyczyną pokasływania może być też zwyczajne przeziębienie lub inna choroba. 8/9 Zmienia tempo mowy Tribalium / Shutterstock Jeśli rozmówca chce coś przed nami zataić lub opowiedzieć wymyśloną historię, zmienia się tempo jego mowy. Będzie przyspieszać lub spowalniać mówienie w zależności od tego, jak szybko wymyśli nowe szczegóły i wydarzenia, które chce dodać do swego opowiadania, lub na odwrót – gdy chce coś zataić. Nie zawsze jest to jednak objaw kłamania – zmiany tempa muszą być częste i nagłe. 9/9 Rozszerzają mu się źrenice sruilk / Shutterstock Jeśli nawet znajdzie się człowiek, który zdoła opanować wszystkie wspomniane dotąd objawy kłamania, to na pewno jednego zjawiska nie będzie w stanie kontrolować. Badania na brytyjskim Uniwersytecie w Stirling wykazały, że podczas stresu, jaki niesie za sobą kłamstwo, wyraźnie powiększają się źrenice. Oprócz tego kłamcy o wiele częściej mrugają, co jest także wynikiem nerwowości. Data utworzenia: 8 października 2019 14:00, aktualizacja: 8 października 2019 14:27 To również Cię zainteresuje Pytanie nadesłane do redakcji Mój mąż zawsze pił alkohol, myślałam, że to kontroluje, ale on od dwóch lat pije prawie codziennie. Od kilku miesięcy zapisuję, ile wypija alkoholu miesięcznie, i te dane mnie przerażają, ponieważ wychodzi, że wypija średnio 3,5-4,0 litra wódki, 30-40 piw mocnych (takich 7-9%). W miesiącu jest tylko 6-8 dni, kiedy nie pije żadnego alkoholu (w każdą sobotę regularnie wypija sam 0,5-0,7 l wódki). Kiedy mu mówię, że ma problem z alkoholem i powinien iść do specjalisty, to on twierdzi, że pije, bo lubi (tak też mówi naszej 6-letniej córce, gdy go pyta, dlaczego ciągle pije). Ostatnio zachowuje się wulgarnie, gdy pije w towarzystwie, gdy pije sam, wyzywa mnie (nie uderzył mnie) od „najgorszych”, w nocy nie daje spać, hałasuje, wydzwania po kolegach, nie pomagają uwagi, że obudził córeczkę i że ona nie może spać. Zauważyłam, że córka zrobiła się nerwowa, zwłaszcza gdy mąż jest w domu i pije. Nie wiem, jak go przekonać do leczenia, boję się, że coś mu się stanie - od dzieciństwa bierze regularnie leki na astmę (Alvesco i Serevent). Pomóżcie, proszę. Odpowiedziała dr n. med. Joanna Borowiecka-Karpiuk specjalista psychiatra Centrum Dobrej Terapii Wielu ludzi, u których rozpoznaje się uzależnienie od alkoholu i które rozpoczęły leczenie odwykowe, podaje, że historię swojego picia często zaczynali i kontynuowali z przekonaniem, że „piją, bo lubią”, że „taki jest ich styl życia”. Zdają sobie wówczas sprawę, iż nie zauważali etapu w swoim piciu, kiedy alkohol stawał się jedną z ważniejszych, a potem najważniejszych rzeczy w życiu, kiedy wokół niego (wokół jego zdobycia, kupowania, organizowania okazji do jego wypicia) zaczynali coraz bardziej koncentrować swój wolny czas. Podają także, iż nie zauważali, że już od długiego czasu są od alkoholu uzależnieni, bo „przecież jak chodzili do pracy, to nie pili”, „zarabiali na rodzinę”, a poza tym mieli pojedyncze dni bez picia - i przekonanie, że „gdybym chciał, to bym nie pił, ale piję, bo chcę, bo lubię, bo to jest moja przyjemność”. Patrząc także z tej strony - aspektu odczuwania przyjemności w trakcie spożywania alkoholu i po jego wypiciu - jednym z mechanizmów uzależnienia od alkoholu jest pobudzanie przez alkohol ośrodków poczucia przyjemności w mózgu. Jest to bardzo dużym uproszczeniem, ale uzależnienie od alkoholu w tym aspekcie można również nazwać „uzależnieniem od przyjemności jego picia”. Oczywiście po pewnym okresie takiego picia dołączają się dalsze konsekwencje uzależnienia, między innymi brak przyjemności ze spędzania wolnego czasu czy czasu z rodziną przez dłuższy czas bez alkoholu, a nawet poczucie dyskomfortu czy stopniowo narastających nieprzyjemnych objawów psychicznych i somatycznych przy zaprzestawaniu picia i utrzymywaniu stanu trzeźwości. W tym okresie może dołączać się także stopniowo zmieniające się zachowanie, sposób myślenia, zmiana hierarchii wartości, koncentrowane coraz bardziej na sobie i swojej potrzebie napicia się czy utrzymywania picia, brak refleksji nad własnymi wypowiedziami i zachowaniami pod wpływem alkoholu, często nacechowanymi agresją słowną i/lub fizyczną. Narasta także ignorowanie konsekwencji wpływu alkoholu na stan zdrowia somatycznego i ewentualnie zażywane leki. Również zwiększający się niepokój u bliskich związany z poczuciem nadmiernego spożycia alkoholu przez daną osobę może być istotnym wskaźnikiem zespołu uzależnienia. Dlatego w omawianej w pytaniu sytuacji wskazana jest konsultacja Pani męża u lekarza psychiatry i/lub u terapeuty leczenia uzależnień w celu określenia problemu, zadania szeregu dodatkowych pytań i ewentualne zaproponowanie adekwatnej pomocy. Ważne jest również, że - niezależnie od decyzji Pani męża, czy wyrazi zgodę i podejmie taką konsultację - profesjonalną pomoc może uzyskać także Pani. Czasami to właśnie od podjęcia profesjonalnej pomocy przez współmałżonka osoby nadmiernie pijącej rozpoczyna się proces takich zmian w rodzinie, które doprowadzają do podjęcia konsultacji diagnostycznych i ewentualnego leczenia przez osobę pijącą. Mąż pije coraz częściej i coraz więcej. Robi awantury, jeździ pijany samochodem. Mamy malutkie dziecko, chciałabym się przeprowadzić do rodziców i wnieść pozew rozwodowy. Czy mogę zabrać dziecko? Jeśli opuszczę męża, będę musiała zrezygnować z pracę, bo będzie za daleko, nie będę miała środków utrzymania. Od kiedy mąż będzie musiał mi płacić alimenty? Czy jest szansa na zwolnienie z kosztów sądowych w czasie sprawy o rozwód? Jak długo to potrwa? Jak odejść od męża z małym dzieckiem? Przedstawiona przez Panią sytuacja jest nie tylko trudna, ale również bardzo delikatna. Dlatego – przed podjęciem decyzji, a zwłaszcza przed przystąpieniem do ich realizacji – proszę opracować dobry plan własnego działania; z uwagi na wagę zagadnień powinna to być prawdziwa strategia, obejmująca (między innymi) potencjalne przeszkody i sposoby poradzenia sobie z nimi. Odpowiedzi udzielę ze szczególnym uwzględnieniem aspektu praktycznego. „Ucieczka” matki dziecka bez zgody męża może być potraktowana jako uprowadzenie dziecka. Do sprawy rozwodowej nie proponowałabym Pani wyjeżdżać z miejsca swojego obecnego zamieszkania, chyba że mąż wyrazi na to zgodę. Jeżeli chodzi o rozwód, należy niezwłocznie wystąpić ze stosownym pozwem. Jeżeli na dziecko nie zostały zasądzone alimenty, korzystniej jest uregulować tę kwestię w pierwszej kolejności. W pozwie o rozwód może Pani zamieścić wnioski o zabezpieczenia alimentów i miejsca pobytu dziecka przy Pani na czas trwania sprawy rozwodowej. Jak uzyskać środki utrzymania na czas postępowania sądowego? Aby zminimalizować skutki przewlekłości postępowania i uzyskać środki utrzymania już w czasie jego trwania, a nawet jeszcze przed wszczęciem, można ubiegać się o zabezpieczenie roszczenia, które jest formą tymczasowej ochrony udzielanej przez sądy. W każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny, a więc również w sprawach o alimenty i zabezpieczenie miejsca pobytu przy jednym z rodziców, można żądać udzielenia zabezpieczenia (art. 730 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego). Udzielenia zabezpieczenia może żądać każda ze stron lub uczestnik postępowania, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia (art. 7301 § 1 W sprawach o alimenty zabezpieczenie może polegać na zobowiązaniu obowiązanego do zapłaty – uprawnionemu jednorazowo albo okresowo – określonej sumy pieniężnej. Co się tyczy samego rozwodu… Rozstrzygnięcia w orzeczeniu rozwodu Sąd w orzeczeniu rozwodowym zamieści następujące rozstrzygnięcia odnoszące się do: władzy rodzicielskiej nad wspólnymi małoletnimi dziećmi rozwodzących się małżonków (art. 58 § 1 i 1a Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – w skrócie: kontaktów rodziców z ich małoletnimi dziećmi (art. 58 § 1 wysokości, w jakiej każde z małżonków jest zobowiązane do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletnich dzieci (art. 58 § 1 tzn. sąd ustali kwotę alimentów na dziecko niezależnie od woli Pani męża, chyba że wraz z mężem spisze Pani u notariusza umowę o alimenty na dziecko w formie aktu różnica między umową o alimenty a alimentami orzeczonymi przez sąd w orzeczeniu rozwodowym jest taka, iż w przypadku umowy strony mogą samodzielnie i w miarę szybko ustalić wysokość alimentów, termin i formę ich płacenia. Natomiast w przypadku wyroku sądowego to sąd decyduje, czy alimenty faktycznie się należą, oraz określa ich wysokość. Wiąże się to z koniecznością przeprowadzenia postępowania dowodowego, ustalenia istotnych okoliczności sprawy, co niewątpliwie zabiera więcej czasu. Trzeba zauważyć, że zarówno wyrok sądowy, jak i umowa o alimenty w formie aktu notarialnego mogą być tytułami egzekucyjnymi, które po zaopatrzeniu przez sąd w klauzulę wykonalności będą tytułami wykonawczymi umożliwiającymi wszczęcie egzekucji komorniczej. sposobu korzystania przez rozwiedzionych małżonków ze wspólnie zajmowanego mieszkania (domu) przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania po rozwodzie (art. 58 § 2 zd. 1 kwestii, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia (art. 57 § 1), chyba że małżonkowie zgłosili zgodne żądanie o zaniechanie orzekania w tym przedmiocie (art. 57 § 2). Na wniosek (żądanie) strony sąd w wyroku orzekającym rozwód może: w wyjątkowych wypadkach, gdy jedno z małżonków zajmujących wspólne mieszkanie swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, nakazać jego eksmisję (art. 58 § 2 zd. 2), orzec o podziale wspólnego mieszkania / domu (jest do tego niezbędny zgodny wniosek obojga małżonków), jeżeli ów podział jest możliwy (art. 58 § 2 zd. 3), przyznać mieszkanie jednemu z małżonków, jeżeli drugi małżonek wyraża zgodę na jego opuszczenie bez dostarczenia lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego, a przyznanie mieszkania jednemu z małżonków jest możliwe (art. 58 § 2 zd. 3), dokonać podziału majątku wspólnego, jeżeli przeprowadzenie tego podziału nie spowoduje nadmiernej zwłoki w postępowaniu (art. 58 § 3), orzec o obowiązku dostarczania jednemu z rozwiedzionych małżonków przez drugiego rozwiedzionego małżonka środków utrzymania (art. 60 i art. 444 Kodeksu postępowania cywilnego – w skrócie: Podział majątku na wniosek stron postępowania rozwodowego Orzekając rozwód sąd rozstrzyga (jeżeli w pozwie oczywiście był taki wniosek) o podziale majątku wspólnego, jeżeli przeprowadzenie podziału nie spowoduje przedłużenia czasu trwania procesu. Jak zatem Pani widzi, w postępowaniu rozwodowym może Pani wnioskować o alimenty, opiekę nad dzieckiem, podział majątku itp. Jeżeli chodzi o sam rozwód, to są dwie możliwości: złożenie pozwu z wnioskiem o rozwiązanie małżeństwa bez orzekania o winie – w razie zgody męża postępowanie może zakończyć się na pierwszym posiedzeniu, bądź z orzeczeniem o winie – wówczas konieczne będzie skorzystanie z zeznań świadków lub innych dowodów. Osobiście skłaniałabym się do drugiego rozwiązania. Orzeczenie winy męża w rozkładzie małżeństwa może mieć wpływ na sposób orzeczenia władzy rodzicielskiej oraz na ewentualne alimenty na żonę. W pozwie rozwodowym, jaki należy złożyć w sądzie, musi Pani wskazać, że żąda orzeczenia rozwodu z wyłącznej winy męża. Wyłączność winy jednego z małżonków oznacza, że po jego stronie występują zawinione przyczyny rozkładu, a po stronie drugiego takich przyczyn brak. Rozwód z wyłącznej winy męża Okoliczności Pani sprawy, takie jak nadużywanie przez męża alkoholu, awanturowanie się i wszczynanie kłótni, znęcanie się psychiczne, zaniedbywanie obowiązków wobec Pani jako żony i wobec rodziny, mogą być powodem orzeczenia o winie męża w rozkładzie pożycia małżeńskiego. Należy pamiętać, iż przy uzależnieniu od alkoholu ważną rolę w dochodzeniu do trzeźwego życia odgrywa pomoc osób najbliższych alkoholika, a wśród nich szczególnie drugiego małżonka (art. 23 Ze względu na drastyczność zachowywania się małżonka uzależnionego od alkoholu nie można – na płaszczyźnie prawa i konkretnych okoliczności sprawy – wymagać od drugiego małżonka dalszego pożycia z nim, jeżeli sprzeciwia się temu dobro rodziny, a w szczególności dobro małoletnich dzieci stron (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia r., sygn. akt I CKN 428/00, niepubl.). W swoim pozwie powinna Pani zatem wskazać, że chcąc ratować małżeństwo, wielokrotnie prosiła Pani męża, aby zaprzestał nadużywać alkoholu. Można wskazać, iż mimo że pożycie małżeńskie wygasło już dawno, liczyła Pani na to, że mąż ze względu na Panią i rodzinę będzie się starał nie pić. W pozwie powinna Pani wskazać, od kiedy mąż nadużywa alkoholu, jak zachowuje się w stosunku do Pani, od kiedy w Pani małżeństwie nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego (wygaśnięcie więzów uczuciowych, fizycznych, gospodarczych). Powinna Pani przedstawić sytuację w Pani małżeństwie. Zobacz również: Czy sąd może nakazać terapię małżeńską? Dowody na winę męża rozkładu pożycia małżeńskiego Trudnością w sprawie orzekania o winie może być udowodnienie tego, że jedno z małżonków jest wyłącznie winne rozkładu pożycia małżeńskiego. Aby sąd orzekł rozwód z orzeczeniem o winie jednego z małżonków, Pani – jako występująca z takim żądaniem – musi przedstawić dowody, na podstawie których sąd będzie w stanie ustalić, że mąż jest winny rozkładu pożycia małżeńskiego. Dowodami w sprawie mogą być prócz Pani zeznań zeznania innych osób. Świadkami w sprawie mogą być osoby, które naocznie uczestniczyły w awanturach, kłótniach i innych zachowaniach wskazujących na znęcanie się psychiczne męża nad Panią. Takimi świadkami mogą być np. członkowie rodziny, ale większą wiarygodność mogą mieć osoby niezwiązane emocjonalnie z Panią, np. sąsiedzi. Jeżeli na skutek zachowania Pani męża w Pani domu interweniowała policja, jako dowód można zgłosić notatki policyjne dotyczące interwencji w Pani domu. Jeżeli ma Pani założoną „Niebieską Kartę”, to należy to wskazać w uzasadnieniu pozwu. Również jeżeli korzysta Pani z terapii jako osoba współuzależniona, należy ten fakt przytoczyć i dołączyć jako dowód stosowne zaświadczenie. Jeżeli Pani mąż nie łoży na utrzymanie rodziny, przepija swoje dochody, nie alimentuje Pani ani (ewentualnie) dzieci, to ta okoliczność również będzie miała znaczenie w sprawie. Sądy rozpatrujące sprawy o rozwód przyjmują jako środki dowodowe np. nagrania audiowizualne. Dowodem w sprawie może być opinia Regionalnego Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego (działają przy sądach okręgowych), w której będzie wskazany negatywny wpływ męża na dobro małoletniego dziecka. Czy orzeczenie o winie któregoś z małżonków ma znaczenie dla obowiązku alimentacyjnego pomiędzy byłymi małżonkami? Orzekanie lub nieorzekanie o winie któregoś z małżonków (obojga małżonków) ma znaczenie przede wszystkim dla obowiązku alimentacyjnego pomiędzy byłymi małżonkami. Zgodnie z art. 60 § 1 „małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego”. Natomiast jeżeli jedno z małżonków zostało uznane za wyłącznie winne rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku (art. 60 § 1 Pozew rozwodowy składa się w sądzie okręgowym, wydziale cywilnym, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym ma jeszcze miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu. W braku takiej podstawy wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a gdy i tej podstawy nie ma – sąd miejsca zamieszkania powoda (art. 17 § 1 pkt 1 i art. 41 Zobacz również: Jak wyrzucić alkoholika z domu? Zwolnienie z opłaty za pozew rozwodowy Opłata sądowa od pozwu (od ewentualnej apelacji pobiera się nową opłatę) w sprawie o rozwód jest stała i wynosi 600 zł (art. 26 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych) niezależnie od liczby rozpraw. Po uprawomocnieniu się wyroku sąd winien jeszcze ponadto zwrócić wpłacającemu połowę uiszczonej opłaty od pozwu o rozwód w przypadku orzeczenia rozwodu na zgodny wniosek stron bez orzekania o winie (art. 79 ust. 1 pkt 3b ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych). Jeżeli Pani jako strona wnosząca pozew rozwodowy nie będzie w stanie uiścić opłaty za złożenie pozwu bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny, wówczas można zwrócić się do sądu o zwolnienie z kosztów sądowych. Wraz z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych należy złożyć wypełniony formularz o stanie rodzinnym i majątkowym. Sąd, przed którym ma się toczyć postępowanie w sprawie o rozwód, może zwolnić z kosztów postępowania w całości, w części lub zwolnić tylko z wpisu stałego. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Alkoholizm to nie jest problem wyłącznie osoby uzależnionej. Konsekwencje i przykre skutki ponosi cała rodzina alkoholika. Ponieważ mężczyźni uzależniają się znacznie częściej niż kobiety, zwykle to panie żyją w toksycznym związku z alkoholem w tle. Życie pod jednym dachem z alkoholikiem to pasmo nieszczęść, krzywd, żalu i cierpienia, a piętno przykrych doświadczeń odsuwane jest do końca życia. Jak powinna postępować i co ma zrobić żona alkoholika? Mąż alkoholik – Co ma zrobić żona alkoholika? Jak pomóc i jak zrozumieć uzależnionego? Życie z alkoholikiem nie jest łatwe. W takiej relacji żona czuje się zazwyczaj samotna, bezsilna i bardzo nieszczęśliwa. Brakuje jej oparcia i zrozumienia ze strony partnera. Często czuje się przytłoczona, zmęczona, a sytuacja w domu zaczyna ją przerastać. Małżonkowie coraz bardziej oddalają się od siebie i prędzej czy później, oboje wpadają w pułapkę samotności. Alkoholik zaczyna oddalać się od rodziny, znajomych i reszty społeczeństwa. Zaczyna stąpać po równi pochyłej i krok po kroku niszczy swoje życie. Traci zdrowie, traci zdolność do pracy i rozbija rodzinę… Co ma zrobić żona alkoholika? Przeczytaj również: Co mogę zrobić, jeśli mój mąż pije i kłamie? Jak powinna postępować żona alkoholika? Powinna zrozumieć, czym jest problem alkoholowy; Powinna poznać motywy postępowania alkoholika i zrozumieć sposób jego myślenia; Powinna pogodzić się z chorobą partnera i postępować tak, aby on również uświadomił sobie swój problem; Nie powinna usprawiedliwiać go, tłumaczyć, chronić i mu pobłażać; Nie powinna się obwiniać, gdyż alkoholizm męża to nie jest jej wina; Żona alkoholika powinna przede wszystkim skorzystać z pomocy specjalisty. W pierwszej kolejności żona alkoholika musi zrozumieć, że alkoholizm nie jest fanaberią i wymysłem uzależnionego. Alkoholizm to poważna choroba, która doszczętnie wyniszcza organizm i prowadzi do wielu poważnych schorzeń, a nawet do śmierci. Aby pomóc alkoholikowi, współmałżonka musi poznać motywy jego postępowania i zrozumieć sposób jego myślenia. Żona, która nie jest uzależniona od alkoholu, nie potrafi zwykle zrozumieć chorego partnera. Choć żyje z nim pod jednym dachem i codziennie obserwuje jego zmagania, nie rozumie go, bo nie czuje i nie zna wewnętrznego przymusu, który obezwładnia umysł i zmusza do picia. Tak jak człowiek niepalący, nigdy nie zrozumie palacza, ponieważ nie zaznał uczucia nikotynowego głodu… Partnerce alkoholika wydaje się, że mąż jej nie kocha, gdyż mimo obietnic wciąż pije i nie stara się nawet walczyć o ich związek. Tymczasem problem wygląda zupełnie inaczej… Otóż osoba uzależniona ma tylko jeden cel w życiu – napić się alkoholu. Wszystko inne schodzi na dalszy plan i zarówno życie rodzinne, jak i zawodowe, nie są dla niej tak samo ważne, jak zaspokojenie najsilniejszej ze wszystkich potrzeb – Potrzeby picia. Przeczytaj również: Przyczyny alkoholizmu – przyczyny picia alkoholu Jak powinna postępować żona alkoholika? – Terapia wstrząsowa dla alkoholika? Mimo ogólnej wiedzy na temat alkoholizmu sami bliscy alkoholika nie wiedzą, jak powinni z nim postępować. Trwać przy chorym mimo wszystko, czy odejść i zostawić go samemu sobie? Trzeba oczywiście wspierać najbliższych i pomagać im w powrocie do zdrowia... ale dopiero wtedy, gdy oni sami zdecydują się zerwać z nałogiem i zapragną w swoim życiu zmian. W sytuacji, gdy uzależnienie tylko postępuje, a alkoholik wciąż odmawia leczenia, najlepiej zostawić go i nie nabierać się na obietnice bez pokrycia. Taka terapia wstrząsowa dla alkoholika jest często najlepszym rozwiązaniem, gdyż dzięki niej, alkoholik może przemyśleć swoje postępowanie i zrozumieć powagę sytuacji. Jednak nie każda partnerka ma na tyle silną wolę, aby tak po prostu odejść. W końcu przysięgała “Na dobre i na złe, w zdrowiu i w chorobie”, a poza tym serce nie sługa… Co zrobić, jeśli postanowimy zostać? Przeczytaj również: Jak wspierać alkoholika podczas terapii Trwając w związku z alkoholikiem, należy przede wszystkim przestać go usprawiedliwiać i traktować pobłażliwie! Żony bardzo często starają się chronić swoich mężów – Usprawiedliwiają ich w pracy, tłumaczą przed rodziną i znajomymi, chowają alkohol i starają się utrzymać problem w tajemnicy. Niestety te zachowania do niczego dobrego nie prowadzą, a tylko pogłębiają problem. Partnerka ze wstydu i poczucia odpowiedzialności dostosowuje się do chorego, wyręcza go we wszystkim i przejmuje jego obowiązki, dając mu w ten sposób ciche przyzwolenie na trwanie w uzależnieniu. Alkoholikowi w to właśnie graj! – Nic, tylko żyć i pić! Dlatego nie tędy droga... Najlepiej postawić alkoholikowi jakieś ultimatum: albo idzie na terapię albo np. niech się wyprowadzi z domu. Taka terapia wstrząsowa dla alkoholika często prowadzi to tego, że alkoholik wyraża zgodę na podjęcie terapii. Przeczytaj również: Jak postępować z alkoholikiem w domu

co zrobić gdy mąż pije i kłamie